اسکاتی پیپن در آخرین رقص مایکل جردن را منفجر می کند

اسکاتی پیپن می گوید که مایکل جردن اعتبار زیادی برای موفقیت شیکاگو بولز قائل است و ادعا می کند که آخرین رقص فقط برای نمایش لبرون جیمز ساخته شده است.

مجموعه مستند موفق ESPN آخرین رقص ممکن است با منتقدان و طرفداران مایکل جردن به خوبی برخورد کرده باشد، اما اسکاتی پیپن، هم تیمی سابق ستاره نمادین NBA، تحت تأثیر قرار نگرفته است. در حالی که بیشتر ما که در خانه فیلم های مستند را تماشا می کردیم به عنوان یکی از اعضای شیکاگو بولز در دهه 1990 بخشی از آن نبودیم، پیپن توانست با دیدگاهی بسیار متفاوت تماشا کند. و حالا او جردن و فیلمسازان را در آتش می کشد.

در کتاب جدید پیپن بدون محافظ ، اسطوره NBA در مورد افکار خود صحبت می کند آخرین رقص و زیبا نیستند پیش از انتشار، GQ بخشی از کتاب را منتشر کرد که جزئیات رابطه پیپن با آن را شرح می داد مایکل جردن و سقوط از آخرین رقص . همانطور که پیپن در بیوگرافی می گوید، او بیشتر از این ناراحت بود که جردن خودش را در کانون توجه نگه می دارد در حالی که باعث می شود دیگر بازیکنان قدرتمند شیکاگو بولز برای موفقیت تیم اهمیت کمتری داشته باشند.

دو قسمت پایانی در 17 می پخش شد. مشابه 8 قسمت قبلی، آنها مایکل جردن را تجلیل کردند در حالی که تقریباً به اندازه کافی از من و هم تیمی های مغرورم تمجید نکردند. مایکل مستحق بخش بزرگی از سرزنش بود. تهیه کنندگان به او کنترل ویراستاری محصول نهایی را داده بودند. سند در غیر این صورت نمی توانست منتشر شود. او مرد اصلی و کارگردان بود. من انتظار خیلی بیشتری داشتم.

راه اسکاتی پیپن به نظر می رسد، شیکاگو بولز توانست با تلاش کل تیم به این موفقیت دست یابد. او اعتراف می کند که جردن بازیکن فوق العاده ای بود و بدون توجه به اینکه در کدام تیم بازی می کرد، احتمالاً در NBA موفق می شد، اما پیوستن به بولز او را به ارتفاعاتی رساند که در غیر این صورت هرگز به آن دست نمی یافت. او همچنین مدعی است که اردن داشته است آخرین رقص ساخته شده تا حدی برای درخشش لبرون جیمز، که اغلب با جردن به عنوان 'بز' NBA مقایسه می شود.

عضوی از گاوها در دهه 1990 بخشی از چیزی جادویی بود. برای زمان ما و برای همه زمان ها. به جز اینکه مایکل مصمم بود به نسل کنونی طرفداران ثابت کند که در طول روزش بزرگتر از زندگی بود - و هنوز هم بزرگتر از لبرون جیمز بود، بازیکنی که خیلی ها او را اگر نگوییم برتر می دانند. بنابراین مایکل داستان خود را ارائه کرد، نه داستان 'آخرین رقص' را، همانطور که مربی ما، فیل جکسون، فصل 1997-98 را زمانی که مشخص شد دو جری (مالک جری رینزدورف و مدیر کل جری کراوس) قصد شکستن دارند، عنوان کرد. مهم نیست که چه اتفاقی افتاده است.

پیپن در ادامه واکنش خود را به تماشای سریال ESPN برای اولین بار شرح می دهد. او خاطرنشان می کند که چگونه نور کانون به طور مداوم بر آن می تابد 'شماره 23' درست از همان ابتدا، و باعث شد پیپن احساس کند که 'چیزی بیش از یک تکیه گاه نیست'. هنگامی که جردن از پیپن به عنوان 'بهترین هم تیمی خود در تمام دوران' یاد می کند، پیپن می گوید که مایکل اگر تلاش می کرد، نمی توانست متواضع تر از این باشد. و این احساس با ادامه فیلم‌های مستند بهبود نیافت.

هر قسمت یکسان بود: مایکل روی یک پایه، هم تیمی‌هایش در درجه دوم، کوچک‌تر، پیام هیچ تفاوتی با زمانی که او ما را در آن زمان به‌عنوان «بازیگران مکمل» معرفی می‌کرد، نداشت. از فصلی به فصل دیگر، هر زمان که برنده شدیم، اعتبار کمی دریافت کردیم یا اصلاً اعتباری دریافت نکردیم، اما وقتی شکست خوردیم، عمده انتقادات را دریافت کردیم. مایکل می‌توانست 6 به 24 را از زمین شلیک کند، 5 بار برگرداند، و او هنوز در ذهن مطبوعات و مردم دوستدار، اردن بدون خطا بود. حالا اینجا بودم، در سن وسط پنجاه سالگی، هفده سال از آخرین بازی‌ام، بار دیگر تحقیر شدن ما را تماشا می‌کردم. زندگی در آن بار اول به اندازه کافی توهین آمیز بود.

به گفته پیپن، او با بسیاری از هم تیمی های قدیمی خود صحبت کرده است که همان احساس او را داشتند. او استدلال می کند که جردن بدون عضویت در تیمی که نام هایی مانند هوراس گرانت، تونی کوکوچ، استیو کر و دنیس رادمن و غیره را نیز شامل می شد، هرگز اردن نمی شد. پیپن که گفته می شود تمام اعتبار را کنار گذاشته است، احساس ناراحتی می کند ستاره Space Jam 10 میلیون دلار برای این مستند به دست آورد در حالی که دیگر ستاره های بولز حتی یک سنت هم ندیدند.

خاطرات اسکاتی پیپن، بدون محافظ , در 9 نوامبر منتشر شد GQ .